ANTROPOLOJİ

Hukukun anayasaya aykırı olup olmadığını sorgular.

19. yy. ikinci yarısı

Bronislaw Malinowski ve A.R. Radcliffe

Bireylerin toplumsal düzen içindeki yeri

A.L. Southall

Şefler sahip oldukları toprakları istedikleri gibi dağıtamaz.

Henry Maine

E. Adamson Hoebel

Mekanik dayanışma ekonomik ve yasal yükümlülükler arasındaki bağlantıya dayanır.

Eugen Ehrlich

Morgan, aşamalarını vahşilik, barbarlık ve uygarlık olarak adlandırdığı geçim tarzına dayalı bir evrimsel dizin geliştirmiştir. Bunları yedi etnik döneme ayırmıştır.
• Aşağı Yabanıllık: İnsanlığın ortaya çıkışından, ateşin bulunmasına
• Orta Yabanıllık: Ateşin bulunmasından, ok ve yayın kullanılmasına
• Yukarı Yabanıllık: Ok ve yayın kullanılmasından, çanak çömlek imalatına
• Aşağı Barbarlık: Çanak çömlek imalatından, doğu yarımkürede hayvanların evcilleştirilmesine, batı yarımkürede ise mısır tarımına
• Orta Barbarlık: Hayvancılık ve tarımdan demirin bulunmasına
• Yukarı Barbarlık: Demirin ergitilmesinden, fonetik alfabenin bulunuşuna dek uzanan süreleri kapsamaktadır

• Uygarlık: Fonetik alfabenin bulunmasıyla başlamakta, Eski ve Modern olmak üzere iki evreye ayrılmaktadır.

Leopold Pospisil, (1971) her grubun hiyerarşik olarak düzenlenmiş alt gruplardan oluştuğunu, her alt grubun kendi hukuki sistemleri olduğunu iddia etmektedir.

İlkel toplumun akrabalık çizgisinde örgütlendiğini, ataerkil olduğunu ve kutsal yasalarla emredildiğini öne süren Sir Henry Maine’a aittir.

20. yüzyılın başlarında antropoloji, iki temel değişiklikle: evrim teorisinin ve metodolojisinin reddedilmesi ve Amerika ile İngiltere ve Fransa antropolojileri arasında genişleyen bir kopukluk ile karakterize edilmiştir. İngiltere ve Fransa’da, evrim teorisinin hemen reddedilmesi göreceli olarak daha zayıftır ancak yeni yönlere doğru önemli bir değişim oluşmuştur. Bu değişim, Emile Durkheim’ın çalışmasına dayanıyordu.

Malinowski’ye göre her bir insan gereksinimi, ihtiyaç karşılayacak bir kuruma yol açar. Buna göre, her kurum otorite belirlenmeli, güç araçlarıyla donatılmalıdır; düzenlemelerini yürütebilmesi için bu otoritenin eline bütün yardımcı araçlar verilmelidir, işte bu buyrukların karşılığı o toplumda siyasal örgütlenmedir.

1980’lerde ve 1990’larda daha önceki perspektifler ve teorik yaklaşımlar devam etse de, üç güçlü yeni eğilim belirgindi. Belki de en önemli gelişme, belirgin bir biçimde bir feminist antropolojinin ortaya çıkmasıydı.

İngiltere’de 1930’larda, iki tür işlevselcilik egemenlik için yarışmıştır: Bronislaw Malinowski’nin psikobiyolojik işlevselliği ve A. R. Radcliffe Brown’un yapısal işlevselliği.

İngiliz sosyal antropolojisinde dönüm noktası kabul edilen Afrika Siyasi Sistemleri “African Political Systems” (1940) derlemesinin içinde yer alan etnografik çalışmalar, Radcliffe-Brown’ın yetiştirdiği Evans-Pritchard, Fortes, Gluckman
gibi antropologlar tarafından kaleme alınır.

Allen Johnson ve Timothy Earle (2000: 36) yakın zamanda, farklı ve birçok yönden daha iyi olan; her bir sınıfın; alt kategorileriyle birlikte aile grubu, yerel gruplar ve bölgesel yönetim olarak, temel sosyoekonomik düzeylerini belirleyen bir sınıflandırma sistemi geliştirdiler.

Politik örgütlenme: Bir toplumda gücün dağıtımı ve toplumda bulunuş biçimi ile toplumsal düzeni oluşturma, sürdürme ve toplumsal düzensizliği azaltma aracıdır.