ANTROPOLOJİ

Yapısalcı yaklaşımın temelini, toplumsal gerçekliğin genelde dalgalanan ve değişen görünüşlerinin arkasında yatan temel yapıları görebileceğimiz düşüncesi oluşturur.

Yorumlayıcı antropolojinin en güçlü temsilcisi Clifford Geertz’dir.

Etnografinin empati ve duyarlılık gibi özelliklerinin de eşitlikçi ve karşılıklı demokratik bir ilişkiye izin verdiği düşünür.

Clifford Geertz

Yapısalcı Antropoloji

Claude Levi-Strauss

Ekonomik yaşam

Otoethnografi sistematik olmayan, bilinç dışı ve genel düşünce doğrularına dayanan bir yöntem olarak kullanılmaktadır.

Örtük gözlem

Bilgisayar, tablet ve akıllı telefonlar ile oluşturulan metinler ve görsel verilerle ilgilenir.

Etnografi; ilk biçimlerinde, araştırmacıların, araştırılanlar üzerindeki etkilerini en aza indirecek şekilde insanların inançlarını ve eylemlerini anlama endişesini içeriyordu. Sonuç olarak etnografi, incelenen toplumları iyileştirme veya kalkındırma gibi pratik iyileştirme veya politik aktivizm ile ilgili endişeler taşımamaktaydı. Sonraki dönemlerde Marksist veya “eleştirel” bakış açılarını benimsemeye ve toplumsal değişim için değerlendirmeler ve öneriler üretmeye başladılar. Bu nedenle D seçeneği yanlıştır.

Etnografik çalışmalarda katılımcı gözlemle emik bakış açısının yansıtılması beklenir. Araştırmacının aynı kültürden olması, başka bir kültürde yetişen araştırmacılara göre daha emik bir bakış açısıdır.

Bir sosyal bilim metodolojisi olarak etnografi ya da etnografya, antropoloji disiplininin altında 19. yüzyılın ortalarından itibaren gelişmeye başlamıştır. Antropologlar bir kültüre doğrudan katılarak veya kültürün içine gömülü olarak edinilen bilginin değerini giderek daha fazla fark ettiler. Antropologlar Franz Boaz ve Bronislaw Malinowski genellikle antropolojide temel yöntem olarak etnografik bir yaklaşımın veya katılımcı gözlemi ortaya çıkaran fikir insanları olarak bilinir. Etnografik yaklaşımlar farklı felsefi kökenlere, disiplin geleneklerine ve entelektüel yörüngelere sahiptir.

Etimolojik olarak “etnografi”, “insanlar hakkında yazmak” veya “belirli bir insanın/kültürün yaşam biçimi hakkında yazmak” anlamına gelir. Erken antropolojik çalışmaların amacı, belirli bir toplumun ayırt edici sosyal veya kültürel özelliklerinin açıklayıcı bir anlatımını yapmaktı. Bu anlamda, etnografi, kültürlerin sosyal bilimcilerce ilk elden araştırılması ve tanımlanması ile bunun ürettiği verilerin teorik olarak yorumlanmasının bir bileşimine atfen kullanılmıştır.

Diyalojik, bir olgunun ilişkiselliğini ve çok taraflılığını anlatmak için kullanılan bir terimdir.

Emik Bakış: Bir toplumun içeriden kendi bakış açılarıyla ve yerel kişilerin perspektifleriyle betimlenmeye çalışılmasıdır. Öte yandan, antropoloğun analitik ve dışarıdan bakış açısı etik düzey olarak adlandırılır.

Sosyal antropolog katılımcı gözlem adı verilen bir araştırma tekniği ile çalışmalarını sürdürür. Bu teknik, antropoloğun tanımaya ve anlamaya çalıştığı insan topluluğunun yaşamına mümkün olduğu ölçüde derinlemesine ve ayrıntılı biçimde dalmasını gerektirmekteydi. Bunun için araştırmacı- antropoloğun konuk olduğu topluluğun üyeleriyle mümkün olan en üst düzeyde empati (duygudaşlık) kurması ve çevresindeki bu farklı yaşamın özünü öğrenmeye çalışması beklenir.

Örtük gözlem, incelenmekte olan toplumsal birimin açıkça farkında olmadan ve onu onaylayan bir tutuma sahip olmadan yerine getirilen bir katılımcı gözlem türüdür

Katılımcı olmayan gözlem; araştırmacının, araştırması aracılığıyla incelemeye konu olanları izlediği, onlara ilişkin bilgiler edindiği, ama incelenen durumun içinde aktif olarak yer almadığı bir tekniktir.

Spradley, etnografik görüşmelerin “dostça sohbetlere” oldukça benzediğini vurgulamaktadır. Spradley’e göre, etnografik görüşmeleri, araştırmacının katılımcıların bilgi kaynağı olarak yanıt vermesine yardımcı olacak yeni unsurları yavaş yavaş tanıttığı bir dizi dostça sohbet olarak düşünmek en iyisidir.