AİLE SAĞLIĞI - Deneme Sınavı - 17

Tıbba ilişkin uygulamalar ya da bireyin hayatına ilişkin yapılan ilk düzenlemelerden bu yana temel felsefe, öncelikle zarar vermemek olmuştur. Kasıtlı olarak hastaya zarar vermeme yükümlülüğünü ifade eder ve herhangi bir profesyonelin bakım hizmetini sunmasına standart bir çerçeve sunar.

Sağlık hizmetlerinin sunumu sırasında uyulması gereken etik kurallar: Şeffaf olmak, gerçeği saklamamak, fedakârlık algısını önemsemek ve çalışanları gözetmektir. Özellikle hasta odaklı bakım ve iletişim kavramı, çalışanların ikinci planda tutulması gibi bir kavramı ortaya çıkarmıştır. Ancak kriz zamanlarında etik davranış̧, hastayı odak noktasına aldığı kadar çalışanların da açıklamalarda ve iletişimde göz önünde bulundurulmasını gerektirir.

Gazetecilerin, editörlerin ya da habercilerin, örgütün söylediğini eleştirmeden aktarmalarını beklemek yanlıştır. Onlardan bu yönde bir beklentide olmak hem doğru hem de etik değildir.

İyi bir olay yeri iletişimcisi bu soru karşısında kendini savunmakla ya da şikâyet etmekle vakit kaybedilemeyeceği algısını yaratmalıdır. Kazanın nedeni ya da kişinin statüsü sağlık hizmetinin kapsamı dışındadır. Kazazedenin durumunu anlamak için, olağan durumlarda uygulandığı biçimde iletişim kurulmaya çalışılmalı, kazazedenin cevap veremediği durumlarda da kazazedeyle ve takım içi iletişim, normal hastalarda olduğu biçimde devam etmelidir. Yapılan ilk müdahaleden sonra, kazazedenin olay yerinden olabildiğince hızlı biçimde alınması ve sağlık kurumuna ulaştırılması yaşamsal açıdan önemlidir. Kazazedeye hizmet sunumu sırasında onun kişiliği ve mahremiyeti göz önünde bulundurulmalıdır.

Kurumun/ örgütün ya da bireyin hedeflerini tehdit eden, önlemek için zamanın sınırlı olduğu, ortaya çıktığında karar vericileri zora sokan ve yüksek oranda stres yaratan durumlara kriz adı verilir.

Sorun ortaya çıkmadan, olası tehditleri göz önünde bulundurarak önlem alma yaklaşımına proaktif yaklaşım denir.

Medya takip hizmetlerinden yararlanılması kriz öncesi yönetim aşamasında yer alır. Diğer seçenekler krize yanıt ve kriz sonrası yönetim aşamalarında yer alır.

Krizden alınan derslerin ortaya konması kriz iletişimi yaşam döngüsünün değerlendirme aşamasında gerçekleşir.

Örgütün kırılgan olduğu noktalar ve hizmet alanında krizin yaşanması muhtemel alanların önceden belirlendiği aşama ön planlama aşamasıdır.

Kişinin karşılaştığı güçlüğün üstesinden gelmesine ve bir işi başarmasına yönelik olarak sahip olduğu kendi inanç düzeyine özyeterlik denir.

Doğal afet gibi beklenilmeyen durumlarda hastanın aciliyet durumuna göre sıralandığı ve hasta ya da yakınlarının ilk başvurularını yaptıkları birimlere triaj birimi denir.

Salgın durumunda kitle iletişiminde ilk aşama iletişim koordinatörünün belirlenmesidir.

Tıbbı başarısızlığın hastaya ve yakınlarına açıklanmasında ilk aşama pişmanlığın ifade edilmesi ve özür dilenmesidir.

Sağlık Bakım Örgütleri Akreditasyon Karma Komisyonunun 2003’de yaptığı bir çalışmanın sonuçlarına göre hastaya ciddi zarar veren ya da ölümle sonuçlanan sağlık aksaklıklarının yüzde 60’ı iletişim sorunları nedeniyle yaşanmıştır.

İletişim, sözlü ve sözsüz olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Sözlü iletişim; konuşma-dinleme ve yazma-okuma eylemlerini içermektedir. Sözsüz iletişim ise yüz ifadesi, göz teması, beden dili ve mekansal mesafe gibi unsurları kapsamaktadır. Ses tonu, konuşma ritmi, entonasyon, sözcükler arası duraksamalar ve konuşma ritmi de sözsüz iletişimin bileşenleri arasındadır. Doğru seçenek (E)dir.

"Bu benim işim değil" ifadesi olumsuz etki yaratabilecek bir ifadedir. Doğru seçenek (C)dir.

“Hangi durumlarda ağrınız artıyor?” ifadesi, hastayı konuşturmaya yönelik açık uçlu bir sorudur. Doğru seçenek (E)dir.

Terminal dönemde olduğunu bilen hasta sıkıntılı ve üzgündür. Bol esprili bir yaklaşım, sağlık personelinin onun duygularını anlamadığı, empati  kuramadığı, saygılı davranmadığı anlamına gelebileceğinden uygun bir yaklaşım değildir. Bu nedenle doğru seçenek (E)dir.

Hekim, hastanın istediği müddetçe yanında hazır olacağına ilişkin güven oluşturur. Doğru seçenek (C)dir.

Terminal dönemde sağlık personeli–hasta iletişiminde hastanın acı ile baş etme sürecini dikkate almak ve hastanın duygularını onaylamak gerekir. Bu bağlamda, terminal dönemde olduğunu öğrenen hastanın teğkileri anlayışla karşılanmalıdır. Doğru seçenek (E)dir.