AİLE İÇİ UYUMLU ETKİLEŞİM - Deneme Sınavı - 1

Fiziksel ihmal, çocuğa düzenli ve besleyici öğünlerin, temiz ve yeterli giysinin sağlanmaması, çocuğun temel tıbbi ihtiyaçlarının karşılanmaması, çocuğun bakacak yetişkin bulunmadan uzun süre yalnız ya da denetimsiz bırakılması, çocuğun gece geç saatlere kadar nerede olduğunun bilinmemesi ve umursanmaması olarak görülmektedir. Çocuğun yaşı ve gelişimiyle uyumlu eğitim alma hakkının ihlal edilmiş olmasıdır. Çocuğu okula göndermeme, okuldan kaçmasına göz yumma, denetlememe, çocuğun özel eğitim gereksinimi varsa karşılamama gibi davranışlar ihmal olduğunun göstergeleridir. Doğumdan sonra bebeğin düzenli sağlık izlemlerinin yapılmaması, aşılarının eksik ya da hiç olmaması da tıbbi ihmaldir. Çocuğun sağlığı konusunda duyarsız olma, hastalanınca hastaneye götürmeme ya da geç götürme, önerilen ilaçlar ya da tıbbi gereçleri almama ya da sürekli kullanmama tıbbi ihmal açısından yakından izlenmelidir. Çocuğa yeterli duygusal yakınlık ve duygusal destek sağlanmaması, onun psikolojik ihtiyaçlarına yeterince cevap verilmemesi, sosyal gelişim gereksinimlerinin karşılanmaması ve sosyal gelişiminin olumsuz etkilenmesi, çocuğun aile içinde şiddet ve kötü muameleye tanık olmasına izin verilmesi, çocuğun alkol, uyuşturucu kullanmasına izin verilmesi, çocuğun suç işleme,
saldırganlık gibi uyumsuz davranışlarına destek olunması ya da bu davranışları görmezden gelinmesi duygusal ihmalin göstergeleridir.

Çocuk istismarı, 0-18 yaş grubundaki çocuğun; sağlığını, fiziksel gelişimini ve psiko-sosyal gelişimini olumsuz etkileyen bir yetişkin, toplum ya da devlet tarafından bilerek veya bilmeyerek gerçekleştirilen her türlü harekete maruz kalmasıdır. Sosyoekonomik ve kültürel düzeyi ne olursa olsun, her yaş grubundan çocuklar istismar edilebilmektedir. Çocuğa yönelik istismar bir insanlık suçudur.

İhmal, yaşlının sağlığını ve güvenliğini tehdit eden zararlardan korumada, yiyecek ve günlük hizmetlerde bakım sorumluluğunu yerine getirmede
yetersizliktir. Yaşlı bireylerin, saygıdan, ekonomik bağımsızlıktan, kendisiyle ilgili kararlardan ve seçimlerden yoksun bırakılarak insan haklarının, yasal ve tıbbi haklarının ihlal edilmesidir. İhmal durumu yaşlının çevresindekiler tarafından ya da gittiği ya da başvurduğu kurumlar tarafından gerçekleşebilmektedir.

İhtiyaçlara ait hiyerarşi basamaklarla/düzeylerle ifade edilmektedir. Fizyolojik İhtiyaçlar: Açlık, susuzluk, oksijen, uyku ve buna benzer temel yaşamsal ihtiyaçlar. Güvenlik İhtiyacı:Dış faktörlerden kaynaklı tehlikelerden korunma,
emniyette, güvende hissetme. Sosyal İhtiyaçlar: Aidiyet, sevgi, kabul görme, sosyal yaşam gibi ihtiyaçlar. Değer Verilme/Saygınlık İhtiyacı: Statü, başarı, itibar, tanınma ihtiyacı. Kendini Gerçekleştirme: Gelişim, bir işi başarıyla tamamlama, yaratıcılık, potansiyellerini ortaya koyabilme.

Engelli bireyler, hem çalışamadıkları için yeterli bir gelir elde edememe hem de dışlayıcı tutumlardan ötürü bir işe yerleştirilememe nedeniyle giderek  yoksullaşmaktadır. Günümüz toplumlarında genellikle engelli bireyler, kendi sorumluluklarını üstlenemez ve bunları istese de yerine getiremez düşüncesi yaygındır. Bu durum, engelli bireyin kendi sorunlarını çözebilmesini ve toplum içerisinde bağımsız bir birey olmasını engellemektedir. Üniversite mezunu olan engelli kadınların ise; tamamının insana yakışır, güvenceli bir işte istihdam edildiği tespit edilmiştir. Bu anlamda kaliteli ve yüksek eğitim seviyesi, hem engelli hem de kadın olduğu için
ikili dışlanmaya maruz kalan kesimler açısından bir “çıkış noktası” oluşturabilmektedir.