AİLE EKONOMİSİ

Medeni haklar yanında siyasi kazanımlar da sağlanmıştır. 1930 yılında yerel seçimlerde, 1934 yılında ise genel seçimlerde kadınlara oy hakkı tanınmıştır. Kadınların meclise seçilmesi için kadınların öncülüğünde seferberlik başlatılmış ve ilk kadın milletvekili 1935 yılında seçilmiştir.

Gecekondu, dar gelirli insanların yasa dışı ya da en azından normal dışı yoldan konut sahibi olmasını ifade etmek için kullanılan bir terimdir. En temel insan ihtiyaçlarından biri olan konut gereksinimine cevap vermek için icat edilmiş bir çözümdür. 1950li yıllar Türkiye’de toplumsal hareketliliğin arttığı yıllar olarak tarihe geçmiştir

Kentsel aile de çekirdek yapıya sahiptir. Ancak ileri derecede sanayileşmiş ülkelerde var olandan daha farklı aile içi ilişkiler söz konusudur. Babanın otoritesinin gücü bakımından ataerkil özellikler varlığını korumaktadır. Ailede kazanılan paranın kontrolü genelde babadadır. Paranın karı-koca tarafından ortaklaşa yönetilme oranı düşüktür. Türk ailelerinde kadının parayı yönettiği aileler sınırlı sayıdadır. Ancak tüketim harcamaları ile ilgili kararların alınmasında kadının rolü artmaktadır (Kongar, Berksoy, 1990: 12-13). Genel olarak görülen durum kazanılan paranın babanın elinde toplanması ve sonra baba tarafından aile üyeleri arasında ihtiyaçlara göre dağıtılmasıdır.

Birinci Dünya Savaşı ve arkasından yaşanan Bağımsızlık Savaşı, Türkiye’nin nüfusunun azalmasına neden olmuştur. Bu kaybı gidermek üzere pro-natalist politikalar uygulanmıştır. Gebeliği önleyici ve istenmeyen çocukları düşürücü ilaçların Türkiye’ye girişi yasaklanmış, isteyerek düşük yapmak suç kabul edilmiş ve ceza kapsamına alınmıştır. 1930’larda nüfus artışını sağlama görevi Sağlık Bakanlığı’nın sorumluluğuna verilmiştir.

Çocuğun değeri araştırmaları, üç farklı aile modelinin oluşturulmasına yardımcı olmuştur (Kâğıtçıbaşı, 2010:174). Kâğıtçbaşı’nın önerdiği aile değişimi kuramı, üç farklı aile ilişkisi kalıbını inceleyen genel bir modeli ve bu modellerden birine doğru sistematik değişimi içermektedir. Bu kuram, benliği ailenin içine ve aileyi de kültürel ve sosyo-ekonomik çerçevenin içine oturtan bağlamsal bir kuramdır. Aile hem sosyal hem de psikolojik yönleri ile incelenmektedir. Bağlam esas olarak ailenin içinde bulunduğu koşulları ve ailenin kültürünü ifade etmektedir. Kültür ise bireyci (ayrışmışlık kültürü) veya toplulukçu (ilişkililik kültürü) olarak ele alınmıştır. Bu yaklaşımla üç farklı aile modeli geliştirilmiştir: • Bağımlılık modeli • Bağımsızlık modeli • Duygusal, psikolojik bağlılık modeli.

Yaşlılık güvencesi, Yaşlılıkta parasal destek, Ev işinde yardım ve Maddi yardım

Bağımsız aile modeli refah düzeyi yüksek, kentleşmiş ve sanayileşmiş, ileri teknolojiye sahip toplumlarda görülürken karşılıklı bağımlılık modeli refah düzeyi düşük, kırsal, tarımla uğraşan sanayi öncesi toplumlarda görülmektedir. Modeller arasındaki fark ayrışmışlık kültürü (bireycilik) ve ilişkililik kültürü (toplulukçuluk) arasındaki farkı da yansıtmaktadır.

Çiğdem Kâğıtçıbaşı ve psikolog, nüfusbilimci ve ekonomistlerden oluşan ekip arkadaşları aracılığı ile Türkiye’de 1975 ve 2003 yılları arasında gerçekleştirilen iki çocuğun değeri araştırmasından yola çıkarak Türkiye’de yaşanan aile değişiminin dinamiklerini anlamak mümkün görünmektedir.