AİLE EĞİTİMİ

İletişim Farklılıkları

Öğrenme Güçlüğü

Disgrafi

Güdülenme

Ses Bozukluğu

Program Ağırlıklı Değerlendirme

Tepki Aşamaları Modeli

Öfke ve Kızgınlık

Ekonomik destek sağlama

Bireyselleştirilmiş eğitim programının uygulanması

Gelişimi farklı olan bireyleri tanımlamak için alanda; “özürlü”, “engelli”, “özel gereksinimi olanlar”, “gelişim farklılığı olanlar”, “farklı gelişim gösterenler” ve “öğrenme farklılığı olanlar”, “özel eğitim gerektiren bireyler” gibi terimler kullanılmaktadır. “Özürlü” ve “engelli” gibi ifadeler etiketlemeyi arttıran terimlere örnek; “özel gereksinimli”, “farklı gelişen”, “gelişim farklılığı olanlar”, “özel eğitim gerektiren bireyler” gibi ifadeler de etiketlemeyi en aza indirmek için kullanılan terimlere örnek olarak verilebilir.

Özel gereksinimli terimi genellikle hem gelişimsel yetersizliği olan çocuğu hem de üstün yetenekli çocuğu kapsayacak şekilde kullanılır. Özel gereksinimli çocuklar, zihinsel özellikler; duyusal yeterlilikler; iletişim yeterlilikleri; duygusal ve davranışsal gelişim ve ziksel özellikleri bakımından normal çocuklardan farklılıklar gösterirler. 

Davranışsal Farklılıklar: Duygusal ya da sosyal olarak meydan okuyucu çocukları kapsar.

Disleksi, disgrafi ve diskalkuli öğrenme güçlüğünün üç türüdür. Öğrenme güçlüklerinin bu türleri bir arada görülebildiği gibi tek başlarına da görülebilmektedir.

• Disgrafi, el yazısında zorluğu içerir. Çok yavaş ve okunaksız yazma ve imla hataları yapma bu zorluklardandır.

Konuşma bozuklukları, sesletim (artikülasyon) bozukluğu, akıcılık bozukluğu ve ses bozukluğu şeklinde üç grupta toplanmaktadır. Akıcılık bozukluğu, konuşma akışının ses, hece, sözcük ve sözcük öbeklerinde tekrarlar biçiminde kesintiye uğraması ve konuşma hızının beklenenden farklı olması durumudur. En sık görülen akıcılık bozukluğu kekemeliktir.

Özel gereksinimli çocukların 0-3 yaş döneminde tanılanması kritik bir öneme sahiptir. Çünkü ilk yıllarda hızlı bir büyüme ve gelişme gerçekleşmektedir. Erken tanı, özel gereksinimli çocukların gelişimlerinin erkenden desteklenmeye başlanarak normal yaşıtlarıyla arasındaki farkı en aza indirmek ve kaynaştırma ortamlarında eğitim almalarını sağlamak açısından çok önemlidir.

Bireyin sağlık kurulu raporunda özür oranı %40 ve üzeri olması durumunda, Türkiye’de özürlülere sunulan hak ve hizmetlerden yararlanabilmektedir. Özel eğitim hizmetlerinde ise bu oran %20 olarak uygulanmaktadır.

Ailelerin tepkileri dört farklı modelle açıklanmaktadır. Bunlardan biri “Sürekli Üzüntü Modeli” dir. Kişisel Yapılanma Modeli ise duygulardan çok bilişi temel almakta ve ailelerin farklı tepkilerini bu duruma getirdikleri farklı yorumlara, farklı algılara bağlamaktadır. “Çaresizlik, Güçsüzlük veAnlamsızlık” modeline göre farklı özellikleri olan bir çocuğun anne babada yarattığı duygular, yakın çevrenin (büyükanneler, büyükbabalar, arkadaşlar) tepkileriyle belirlenmektedir. Erken çocukluk dönemi uzmanlarının en yaygın kullandıkları dördüncü model ise “Tepki Aşamaları Modeli” dir. Buna göre, farklı özelliği olan çocuğu olduğunu öğrenen anne babalar, ilk aşama olarak duygusal bir karmaşa içine girerler; davranışlar, düşünceler karmaşıktır, yaşanan yoğun bir şok, karmaşıklık ve şaşkınlıktır.

Günümüzde özel gereksinimli çocuk, anne babalarıyla kurulacak iletişim ve işbirliğinde izlenecek yolu en iyi ifade eden yaklaşım aile merkezliliktir.

Anadolu Üniversitesi tarafından 2014 yılında Hayat Boyu Öğrenme kapsamında geliştirilen Gelişimsel Destek Programı (GEDEP) hem ev hem de kuruma dayalı uygulanan bir eğitim programıdır. Etkileşim Temelli Erken Çocuklukta Müdahale Programı (ETEÇOM) ve Otistik Çocuklar İçin Davranışsal Eğitim Programı (OÇİDEP) da ev ya da kuruma dayalı olarak verilen erken eğitim programlarına örnek teşkil etmektedir.

Öğrenme yetersizliği, sınıflarda öğrenme ve dikkat problemi olan çocukları kapsamaktadır. Doğru cevap D seçeneğidir.